Nieuws

Vandaag start de Week Van De Belgische Muziek. De volgende zeven dagen richten we de letterlijk de spotlights op muziek van eigen bodem en haar zwaar getroffen sector. We maken er, samen met heel wat andere partners, één grote liefdesverklaring aan de Belgische muziek van. Want wees eerlijk, zonder muziek had het afgelopen jaar nog veel moeilijker geweest. Muziek kan troosten en blij maken, emoties versterken of net verzachten. En zo is muziek misschien wel onze trouwste compagnon in goede en kwade dagen, in armoede en rijkdom, in ziekte en gezondheid.

Van 8 tot 14 februari staat onze exporuimte elke dag in het teken van een andere emotie die we het afgelopen jaar gevoeld hebben. Wie langs ons gebouw wandelt, ziet door het raam een verstilde opstelling: een microfoon, een gitaar, een drumstel en een basgitaar, gehuld in een kleur die staat voor een specifieke emotie. In de verte hoor je Belgische nummers spelen die passen bij het gevoel waar het die dag om draait.

We starten met de kleur blauw die ons terugbrengt naar de periode voor corona. Toen alles normaal was, de ene na de andere band in onze repetitiekoten of op onze podia kroop, toen er nog zoiets bestond als keuzestress omdat er verdorie op hetzelfde moment steengoede bands speelden op verschillende locaties. Een tijd waarin kiezen verliezen was, maar waarin je ’s avonds moe en voldaan thuiskwam, opgeladen door de show die je net gezien had. Er was geen vuiltje aan de mooie blauwe lucht.